کشمش پلویی خرمایی یک لباس شب بدون اکسسوری و جواهرات را تصور کنید. خسته کننده و معمولی! لمس سبک کافی برای تأکید بر رسمی بودن رویداد نیست. در پلو هم همینطور است: اگر در مورد انواع شیرین این غذا صحبت می کنیم، “مهره های” روشن کشمش در کنار برنج، جزییات مساوی هستند.

پلو شیرین بدون میوه، فقط حریره برنج است. جایی که علاوه بر برنج، گوشت، ماهی یا سبزیجات در پلو وجود دارد، میوه‌های خشک نیز مانند کشمش پلویی خرمایی که به برنج شکل طعم خوبی میدهند بسیار لازم است.

از این واقعیت بسیار خوشحالم که میوه های خشک برای تهیه پلو با استفاده از آنها به هیچ پیش تصفیه پیچیده ای نیاز ندارند. آنها به سادگی شسته می شوند، میوه های بزرگ بریده می شوند.

کشمش ها را به سادگی می شویید و آب جوش را نمی پزید، زیرا با برنج تبخیر می شود و قوام دلخواه را در یک قابلمه به دست می آورد. اگر نیاز دارید آلو، انجیر یا زردآلو خشک را طبق دستور خرد کنید، باید آن‌ها را از قبل در آب داغ نگه دارید تا به راحتی خرد شوند.

تمام میوه های خشک برای برنج مناسب هستند. برای پلو شیرین با میوه های خشک به طور کلی می توان از تمام میوه های خشک در یک ترکیب استفاده کرد. در دستور العمل های دیگر باید در مورد اصل سازگاری محصولات فکر کنید.

به عنوان مثال، می توانید آلو خشک را به سبزی پلو اضافه کنید: طعم ترش و بوی دودی ملایم آن طعمی تند به کل غذا می بخشد. کشمش شیرین بر طعم و مزه گوشت تأکید می کند، به خصوص زمانی که با مواد تند، شور و ترش ترکیب شود.

خرما و زردآلو خشک در پلو نیز همین نقش را دارند. انجیر خشک به دلیل بافت دانه‌ای که دارد، نیاز به نگاهی مدبرانه برای تهیه پلو دارد. در یک کلام، میوه خشک در پلو، سلیقه فردی و خلاقانه است.

البته باید به همه چیزهایی که نوشته شده است اضافه کرد که یک قانون اصلی پلو وجود دارد – بافت خرد شده خود برنج یا هر قسمت غلاتی که از آن تشکیل شده است. بدون رعایت این نیاز اساسی، ظرف هیچ میوه خشکی را نجات نخواهد داد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *